27 listopada - Wilderness

waga rano: 52,7kg

Bilans
śniadanie:
6:00 - 190kcal (1/4 szklanki mleka sojowego (15kcal), łyżka greckiego jogurtu naturalnego (25kcal), w tym ugotowałam dwie łyżki płatków owsianych górskich (75kcal), podałam z łyżeczką konfitury jagodowej (20kcal), 1/2 łyżeczki miodu (20kcal) i 1/2 łyżeczki masła orzechowego (35kcal))
drugie śniadanie:
9:45 - 105kcal (pół papryki (25kcal) i 2 kostki gorzkiej czekolady Wedla (60kcal) + kawa z mlekiem ze szkolnego sklepiku (20kcal))
lancz:
14:35 - 110kcal (batonik muesli Ba! Bakalandu z żurawiną i pomarańczą - całość to 160kcal, ale dałam wielgachnego gryza koledze, żeby wyszło ok. 100kcal. W ogóle kupiłam go tylko dlatego, że nie było już jogurtów naturalnych (110kcal) w sklepiku i do tej pory mam wyrzuty sumienia, bo spód był z białej czekolady)
kolacja:
17:40 - 165kcal (omlet (zmiksowane: jajko (85kcal), łyżeczka otrębów owsianych (10kcal), łyżeczka jogurtu naturalnego (10kcal), płaska łyżeczka lnu mielonego (10kcal)), podałam z łyżeczką dżemu truskawkowego niskosłodzonego (15kcal) i 1/2 łyżeczki masła orzechowego (35kcal))

Razem: 570kcal

Dziewczyny, podniosłyście mnie na duchu. Ciuchy faktycznie leżą na mnie lepiej, tzn. bardziej wiszą niż się opinają. Coni, pomyślę nad wstawieniem zdjęcia, ktoś musiałby mi je zrobić, a nie chcę prosić o to siostry ani tym bardziej mamy lub ojczyma, bo marudzą, że za bardzo schudłam. Dziś pani pedagog w szkole powiedziała, że na pewno mam jakieś zaburzenia odżywiania. Przestraszyłam się, bo kurwa, nie chcę anoreksji. Tym bardziej boję się czwartku i ostatecznego werdyktu psychoterapeutki. Przez to wszystko jestem nerwowa i jakieś dwie godziny temu wydarłam się na mamę, gdy spytała, czemu jestem taka zdołowana. Nie mogę jej niczego powiedzieć, bo już świruje, a z drugiej strony chciałabym, bo zwyczajnie boję się tego wszystkiego i samej siebie. Zupełnie inaczej jest odchudzać się z wiedzą, co dokładnie zapoczątkowało moje problemy z tym wszystkim i świadomością, że już mam jakieś ED. Cały czas ta nerwówa, że przesadzę, a z drugiej strony poczucie grubości, tłuszcz, pucołowate poliki. Choć staram się zdawać sobie sprawę z tego, że to może być już to 'fałszywe postrzeganie własnej sylwetki', czy jak to się określa. Okaże się w czwartek. Mama widzi się z moją psychoterapeutką dzień później, czegoś tam się dowie. Póki co powiedziałam jej, że nie chcę o tym rozmawiać i znów się uniosłam. Samą siebie tym wkurzyłam, bo ona nie robi mi niczego na złość, chce tylko pogadać o tym, co mnie dręczy, to ja mam problem ze sobą.
Poza tym mam wrażenie, że coś jest nie tak, tzn. czuję się tak, jakbym była objedzona, normalnie brzuch mam jakiś wzdęty, a nie zjadłam dziś jakoś dużo. Muszę sprawdzić skład kawy, którą sprzedają w szkolnym sklepiku, bo poza nią nie ma w dzisiejszym bilansie produktu, którego kalorii nie byłabym na 100% pewna. Może to ten batonik. Zachowałam sobie opakowanie. Niby zdrowy, zbożowy, a patrzę na skład i są tłuszcze nasycone i dużo cukru. Nie mogę więcej dopuścić do takiej sytuacji, że muszę na szybko wybierać coś w sklepiku, bo brakuje jogurtu. Obok szkoły mam Carreofura Express, mogę najwyżej wychodzić na przerwie po jogurt. Zobaczę jeszcze, ale dziś zdecydowanie coś jest nie tak. Zaraz poćwiczę, zrobię trochę więcej brzuszków niż zwykle, bo w tej chwili dosłownie czuję fałdy tłuszczu.

Ściskam, Kochane:*